کد مطلب:109136 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:95

خطبه 214-تلاوت یا ایها الانسان...












[صفحه 103]

خطبه التداوی نادرست ترین مسئول است از روی دلیل و بریده ترین فریب خورده ایست از روی عذر به تحقیق تكبر و اظهار بزرگی كرد برای نادانی او بنفس خویش ای انسان چه چیز دلیر ساخت تو را بر گناهت و چه فریب داد تو را به پروردگارت و چه چیز مانوس ساخته تو را به هلاكت نفس خود آیا نیست تو را از دردت بهبودی یا نیست از خوابت بیداری آیا رحم نمی كنی از نفس خودت آنچه رحم می كنی از غیر خود بسا می بینی آنكس را كه زحمت رسیده به او از گرمی خورشید پس زیر سایه قرار می دهی او را یا می بینی گرفتار درد را كه می سوزاند بدن او را و گریه می كنی از راه مهربانی به او پس چه چیز شكیبا ساخته تو را بر درد خود و توانا نموده تو را به مصیبت خود و تسلی داد تو را از گریه كردن بر نفس خودت و آن ارجمندترین جانها است بر تو و چگونه بیدار نمی سازد تو را ترس شبانه در آمدن عذاب الهی و حال آنكه افتاده به سبب نافرمانیهای او در پله ها و راههای قهرهای او پس خود را دوا كن از درد سستی كه در دلت هست به تصمیمی و از خواب بی خبری كه در دیده ات هست به بیداری و باش برای خدا فرمان بردار و به یاد او انس گیرنده و تصور كن در حال روگردانیت از او روآوردن او را بر

تو می خواند تو را به سوی عفوش و می پوشاند تو را به فضل خودش در حالیكه تو روگرداننده هستی از او به سوی غیر او پس خداوند بلند و توانا است (با اینحال) چقدر بزرگوارست و تو پست و ناتوانی (با اینحال) چه دلیر ساخت تو را بر نافرمانی او و حال آنكه تو در پناه پوشش او ساكن هستی و در فراخی احسان او می گردی بازنداشت از تو احسان خود را و ندرید از تو پرده بخشش خود را بلكه خالی نیستی از لطف او به قدر چشم به هم زدنی در نعمتی كه پدید می آورد آنها را برای تو یا گناهی می پوشاند آن را بر تو یا بلائی كه بازمی گرداند آن را از تو پس چیست گمان تو باد اگر اطاعت كنی او را و به خدا سوگند اگر این صفت باشد در دو شخص برابر در توانائی و دو شخص مساوی در قدرت هرآینه باشی اول حكم كننده بر علیه نفس خود به ناپسندی خویها و بدیهای كردارها و به حق می گویم نیست دنیا فریب داد تو را ولیكن به آن فریفته شدی و به تحقیق آشكار كرد برای تو پندها را و اعلان كرد بر تو عدل و انصاف را و هرآینه آن به آنچه وعده می دهد تو را از فرودآمدن بلا به بدن تو و كمی در توانائی تو راستگوتر و وفاكننده تر است از اینكه دروغ گوید به تو یا تو را فریب دهد و چه بسیار نصیحت كننده ای

برای دنیا نزد تو متهم است و بسا راست گوینده از خبر دنیا تكذیب شده است و اگر بخواهی شناسائی دنیا را در شهرهای ویران و منزلهای خالی هرآینه می یابی آنها را از نیكو یاد آورنده خود و رسانیدن موعظه برای تو به منزله دوست مهربان بر تو و بخل ورزنده به تباهی تو و دنیا چه خوب خانه كسی است كه راضی نشد به آن از جهت خانه و منزل كسی كه آماده نكرد آن را منزل و تحقیقا نیكبختان در دنیا فردا آنان هستند كه گریزانند از آن امروز چون بلرزد لرزنده (زمین) و ثابت شود به سختیهای بزرگ خود قیامت و لا حق شود به هر طریقه اهل آن و به هر معبودی پرستندگان آن و به هر فرمانبر اهل فرمان او پس جزا داده نمی شود در عدالت و داد او در آن روز شكافتن نگاهی در هوا و نه آهسته قدم برداشتنی در زمین مگر به حقش و بسا دلیلی در آن روز باطل است و بسا دلبندیهای عذری بریده شده است پس قصد و اختیار كن از كار خود آنچه را كه قائم شود به آن عذر تو و ثابت گردد به آن حجت تو و بگیر آنچه را می ماند برای تو از آنچه نمی مانی برای آن و مهیا شو برای سفر خودت و نگاه كن به برق نجات و بازكن شتران چست و چالاك را


صفحه 103.